„W 2. połowie XVIII wieku, a także w XIX stuleciu bodaj żaden z jarmarków świętojańskich w Stralsundzie czy rostockich targów zielonoświątkowych nie mógł się odbyć bez handlu naczyniami typu Stettiner Ware, ale sprzedawano je również na co dzień w wielu pomorskich miastach. […] Białe, proste w swej formie naczynia, m.in. talerze, misy, garnki, dzbany – szkliwione i dekorowane w różnych odcieniach błękitu, fioletu, zieleni i żółci motywami roślinnymi, zwierzęcymi, częstokroć także scenami rodzajowymi czy sentencjami – to charakterystyczne produkty popularnego w wielu miejscowościach Pomorza lokalnego rzemiosła garncarskiego, które zyskały miano Stettiner Ware, a także Stettiner Gut lub Stettiner Zeug. Wytwarzane były m.in. w Szczecinie, Policach, Gryfinie, Czaplinku, Chociwlu czy wspomnianych Greifenbergu (nieopodal Angermünde) i Strasburgu (Uckermark) po zachodniej stronie Odry. Handlowano nimi na targu przy szczecińskim nabrzeżu, z tutejszego portu zaś drogą wodną (stąd określenie Schifferfayence – fajans szyprów) docierały dalej na rozmaite rynki Pomorza Przedniego, Meklemburgii, Szlezwiku-Holsztyna, ale także Danii, południowej Szwecji oraz Holandii i Anglii. Dziś Stettiner Ware posiadają swą reprezentację w licznych zbiorach muzealnych, m.in. Heimatmuseum Angermünde, Stadtgeschichtliches Museum Wismar, Kulturhistorisches Museum der Hansestadt Stralsund, Stadtmuseum Berlin, Mönchguter Museum Göhren, Heimatmuseum Prenzlau, a w Polsce poza Muzeum Narodowym w Szczecinie także w Muzeum w Stargardzie Szczecińskim czy Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku”.