á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Widzę w jaki sposób ujęcie Junga może być obrazoburcze dla osób wierzących - interpretuje słowa Boga w kontraście do jego działań, szczególnie tych przedstawionych w Starym Testamencie - tak jak odczytuje się słowa człowieka, który świadomie bądź nie, mówi co innego niż rzeczywiście uważa. Wyjaśnia też jak bycie alfą i omegą paradoksalnie ogranicza Jego wgląd w świat który stworzył. (...)
Mimo że esej ma tytuł "odpowiedź Hiobowi" z dużo większą uwagą omówiony został przykład Apokalipsy świętego Jana, zarówno pod kątem paradoksalnej natury Boga i Jezusa ale również w kontekście cienia kryjącego się w nieświadomoścj samego apostoła.
Myślę, że to jedna z tych książek która zyskuje na wartości w kontekście innych tekstów kultury, bo po jej przeczytaniu dostaje się dodatkowe ustawienie w personalnym kalejdoskopie krytycznego spojrzenia